Klub hokejowy GKS Tychy wywodzi swój rodowód z Murcek. Właśnie tam w 1956 roku powstała drużyna, którą Stanisław Bronowski, organizujący w tym regionie od wielu lat grę w hokeja, zgłosił do rozgrywek o A-klasowe punkty. Z hokeistów wybranych z "dzikich drużyn", utworzył on drużynę GKS Murcki, a jej pierwszym trenerem został Kazimierz Bojdoł. Czas płynie szybko i niewielu ludzi pamięta już nazwiska pionierów hokeja w murckowskim środowisku. Oto zawodnicy, którzy zostali zgłoszeni do rozgrywek o mistrzostwo klasy A, 19 grudnia 1957 roku: Teodor Broncel, Antoni Filak, Konrad Fuchs, Helmut Krzyżowski, Robert Koźlik, Ernest Krzyżowski, Helmut Kilczan, Eugeniusz Mazur, Roman Mąkowski, Norbert Skrzypiec, Norbert Winkler, Henryk Żymła, Józef Żymła, Paweł Żymła, Bolesław Drobny, Jan Kwoska i Jerzy Mikołaj.

Przez trzy sezony Murcki grały w III lidze a w 1961 roku awansowały do II ligi. W niej występowały do 1964 roku. Pracowici i uparci w swych dążeniach górnicy, wspierani przez załogę kopalni Murcki, której dyrektorem był entuzjasta hokeja i świetny organizator - Stanisław Wieczorek, wywalczyli w sezonie 1964/65 upragniony awans do ekstraklasy. A oto nazwiska zawodników, którzy spowodowali, że pierwszoligowe zespoły musiały szukać na hokejowej mapie Polski miejscowości o nazwie Murcki: bramkarze - B. Pacut, Fr. Mikołaj i M. Niedbała; obrońcy - A. Henzel, J. Broda, M. Walenburg, N. Winkler, M. Gburek, St. Filak; napastnicy - R. Ciepły, G. Cofała, K. Burek, A. Filak, J. Jarzab, W. Kania, R. Koźlik, W. Lindner, L. Pecnik, A. Pocwa, K. Posiłek, E. Sojka, P. Solorz, M. Śmigielski, J. Zając. Kierownikiem sekcji był Marian Pander. Z wymienionych, drogę od klasy A aż do I ligi przeszli: N. Winkler, A. Filak i R. Koźlik.

W ekstraklasie zawodnicy GKS Murcki nie zanotowali rewelacyjnych osiągnięć i nie ma się czemu dziwić, mieli zdecydowanie gorsze warunki treningowe od konkurentów, przede wszystkim nie mieli własnego lodowiska. Warunki warsztatowe hokeistów Murcek nieco się poprawiły od 4 grudnia 1968 roku, kiedy to uruchomione zostało sztuczne lodowisko w Tychach. Wprawdzie było ono odkryte, nie miało odpowiedniego zaplecza i nieraz deszcz lub mgła torpedowały zawody, ale lepsze to niż stałe oczekiwanie na mróz. Od 1965 roku murckowianie występowali w ekstraklasie przez siedem sezonów. Najwyższe lokaty jakie zajęli w tym okresie to siódme pozycje w 1967 i 1969 roku. Dorobek Murcek w tych siedmiu sezonach: spośród 238 rozegranych meczów wygrali 76, przegrali 128, a 34 zakończyły się remisem. Dało to łącznie 186 punktów przy 774 strzelonych bramek i 1049 straconych.

W tyskim sporcie wyczynowym przełomową datę stanowi 20 kwiecień 1971 roku, kiedy to powołano Górniczy Klub Sportowy Tychy. Powstał on w wyniku połączenia klubów Polonia Tychy, kilku sekcji Górnika Wesoła i sekcji hokejowej Górnika Murcki. Społeczność Murcek i Wesołej dumne ze swych sportowców, po włączeniu miejscowych klubów do tyskiego wielosekcyjnego giganta poczuły się okradzione z lokalnego dorobku. Sposób powstania GKS Tychy był jednak charakterystyczną rzeczą dla tamtych czasów, bowiem nastąpił w wyniku podjęcia stosownej uchwały przez Komitet Powiatowy PZPR w sprawie rozwoju turystyki i sportu w mieście Tychy. Powołanie dużego, wielosekcyjnego klubu było wyrazem ambicji lokalnych władz oraz działaczy sportowych, których marzeniem było wprowadzenie tyskich sportowców do pierwszoligowych rozgrywek różnych dyscyplin sportowych. Klub obejmował swoim zasięgiem część powiatu tyskiego, a działał dzięki opiece finansowej okolicznych kopalń w Wesołej, Lędzinach i Bieruniu Nowym. Niektóre sekcje klubu miały swoje siedziby właśnie przy kopalniach, inne mieściły się w samych Tychach.

W pierwszym sezonie 1971/72 zespół zajął w ekstraklasie tylko dziewiąte miejsce, a rok później jedną pozycję wyżej. W 1974 r drużyna po raz pierwszy od 1965 musiała opuścić pierwszą ligę. Banicja nie trwała jednak długo, bo tylko rok. Tyszanie walczyli ze zmiennym szczęściem i stale plasowali się w dolnych rejonach tabeli, budząc niepokój w sercach licznych kibiców. Kolejne potknięcie nastąpiło w sezonie 1977/78, kiedy w ekstraklasie występowało 10 zespołów. Wprawdzie nasi reprezentanci zajęli ósme miejsce, ale spadały trzy drużyny i musieli po raz drugi pogodzić się z degradacją. Niewątpliwie wpływ na to miało zamknięcie lodowiska z powodu prac związanych z zadaszeniem. Rok później wrócili do ekstraklasy i do pięknej hali jakiej pozazdrościć mogą inne zespoły w kraju (i tak jest do dnia dzisiejszego).

Brak dachu nad lodowiskiem był sporym problemem. W związku z tym w 1974 tafla została zadaszona, a cztery lata później zbudowane zostały ściany oraz trybuny. W 1992 zmodernizowano system chłodzenia oraz wymieniono płytę lodowiska oraz system orurowania. Latem 2005 roku doszło do poważnego wycieku amoniaku z instalacji chłodzenia, po którym lodowisko musiało zostać na jakiś czas zamknięte.

Mimo wspaniałego warsztatu pracy i pomocy zakładu opiekuńczego kopalni "Piast", na wyniki trzeba było poczekać do sezonu 1980/81. GKS Tychy prowadzony przez czechosłowackiego trenera Zdenka Habera wystartował rewelacyjnie, stale był w czołówce, przez pewien czas przewodził całej stawce pierwszoligowców i ostatecznie uplasował się na trzecim miejscu, najwyższym w dotychczasowej historii tej sekcji. Dwa lata później tyszanie powtórzyli ten sukces, a w 1988 zdobyli Wicemistrzostwo Polski.

Latem 1999 roku sponsorujące klub Browary Tyskie mocniej zaangażowały się we wsparcie finansowe hokeja w mieście. Po podpisaniu nowej umowy drużyna zmieniła nazwę z TTS na GKS Tyskie Gronie, ale już wkrótce zaczęła funkcjonować pod szyldem GKS (Górnośląski Klub Sportowy) Tychy. Powrót do historycznej nazwy Górniczy Klub Sportowy Tychy nastąpił dopiero w 2008 roku.

W 2007 roku tyski Stadion Zimowy doczekał się generalnego remontu, który obejmował m.in. wymianę stolarki okiennej (i zastąpienie jej ścianami), wzmocnienie konstrukcji dachu, remont i budowę nowych szatni, wymianę drewnianych siedzisk na polipropylenowne, modernizację monitoringu wizyjnego i głosowego, wymianę zegara meczowego, montaż telebimu, budowę trybuny VIP oraz loży dla prasy, modernizację tafli oraz montaż nowych, bezsłupkowych band, wymianę oświetlenia, wymianę instalacji wodno-kanalizacyjnej, cieplnej, przeciwpożarowej, centralnego ogrzewania oraz wentylacji mechanicznej, wykonanie nowej instalacji elektrycznej. Ze starego lodowiska nieruszone pozostały praktycznie tylko cztery narożniki. Uroczyste otwarcie z udziałem m.in. Ministra Sportu Mirosława Drzewieckiego i Szefa Polskiego Komitetu Olimpijskiego Piotra Nurowskiego odbyło się 16-ego stycznia 2009 roku. Lodowisko w Tychach jest najnowocześniejszym obiektem tego typu w Polsce.